{SF}(Kookhope) : Where the wind sleep [สายลมที่หลับไหล 1]
(การเขียนมุมมองบุคคลที่1)
“เธออยู่สูงและไกลเกินกว่า....”
“ที่ฉันจะเอื้อมถึง.....”
“ถึงแม้ว่าความเป็นจริง”
“เธอไม่ได้อยู่ไกลจากตัวฉันเลย. ...”
“ทาฮึลซู ออบซอซตอนอ”
“แนคยอ เต อิซนึนเด”
“แนมาอึมมีรีโด”
“เวอีรีซอ กึลพอจีนึน กอนจี....”
เช้าวันปิดภาคเรียนได้มาถึง หลังจากความวุ่นวายของการเรียน ผมอยากให้ถึงเวลานี้มากๆ เวลาพักผ่อนอันมีค่าของผม แต่ถึงว่าเถอะ ถึงผมได้ปิดเทอมได้พักผ่อน ใช่ว่าผมจะไม่เบื่อช่วงเวลานี้ ที่ผมไม่ได้เจอเพื่อนไม่ได้ ไปเที่ยวกับเพื่อนที่โรงเรี ยนของผม เพราะผมเรียนโรงเรียนที่ต่ างประเทศไง
ถ้าไม่มีเพื่อนไปเที่ยวด้วย ก็ต้องไปคนเดียวสิ ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่ อออกจากบ้าน ไปยังห้างที่อยู่ใจกลางเมื องหลวง ท่ามกลางความหรูหราของคนเมือง เสียงดังเจี๊ยวจ๊าว ท้องถนนที่มีแต่รถและมลพิษ ต่างกับโรงเรียนที่ผมเรียนที่ต่ างประเทศ เป็นโรงเรียนย่านชานเมือง อากาศเย็นสบาย ไม่ค่อยมีรถ แต่ก็บ้างมีเป็นเวลา
ผมสะดุดตากับร้านร้านหนึ่งในห้ างนี้ มันเป็นร้านขายเกม ผมไม่เคยสนใจที่จะเล่นเกมมาก่อน เพราะช่วงเวลาชีวิตผมเอาแต่เรี ยน เรียนแล้วก็เรียน แต่ไม่รู้มีอะไรมาดลบันดาลใจให้ ผมอยากได้เกมนี่ขึ้นมา
เกมนี้เป็นเกมแนว MMO แต่ว่าใช้ VR ในการเล่น ผมเคยใช้ VR ในการวิจัยโครงงานชิ้นหนึ่งมาก่ อน แต่มันต้องใช้ร่างกายในการเคลื่ อนไหว ผมจึงมองไปที่ผู้เล่นทดลอง เขาแทบไม่ต้องทำอะไรเลยนี่นา... แค่นั่งแล้วก็ใส่แว่นโง่ๆนี่ ก็เล่นได้แล้ว ไม่น่าเชื่อ... เทคโนโลยีไปถึงขนาดนี้แล้วหรอ
ลักษณะของเกม ให้เราแทนตัวละครที่เป็นผู้ ผจญภัย มีอาชีพแต่ละสายแต่ละคลาส มีการเล่นหลายรูปแบบ ทั้ง PVE ที่เล่นกับบอทหรือตัวระบบ PVP ที่เล่นออนไลน์ระหว่างผู้เล่ นคนอื่นๆ และยังมีมินิเกมต่างๆ กินข้าวกับเพื่อนได้ เข้าผับ เข้าบาร์ คาสิโน อ่านหนังสือ เรียนหนังสือ ไปยังจนกระทั่งทำฟาร์ม
อืม... นี่น่าจะเป็นการแก้เบื่อในช่ วงปิดเทอมได้
ผมตัดสินใจซื้อมา โดยที่ราคาไม่ได้แรงมากสักเท่ าไหร่
เมื่อผมถึงบ้านผมก็ทดลองเล่นทั นที จะนอนเล่นเอา หรือ นั่งเล่นก็ได้ แต่ระหว่างเล่นเราจะไม่รับรู้ถึ งโลกภายนอก แต่ถ้าตัวเราโดนรบกวน ระบบจะแจ้งตัวเราภายในเกมทันที
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่เกม”
“กรุณาเลือกอาชีพที่ต้องการค่ะ”
“Blade Master นักดาบ มีสกิลที่คล่องแคล่วว่องไว ดาเมจแรงและป้องกันได้ดี สามารถใส่โล่ป้องกันให้กับเพื่ อนร่วมทีมได้ ระดับความยาก⭐️⭐️⭐️⭐️”
“ไม่น่าสนใจเท่าไหร่แฮะ”
“Kungfu Master กังฟู เชี่ยวชาญด้านวิชามวย ดาเมจสูง สามารถบัพดาเมจให้เพื่อนร่วมที มได้ ระดับความยาก⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️”
“......”
“Assassin นินจา เป็นอาชีพที่มีความคล่องแคล่วว่ องไว มีสกิลหายตัว สามารถบัพดาเมจให้กับเพื่อนร่ วมทีมได้ ระดับควายาก⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️”
“เท่ห์ดี แต่เล่นยากไป”
“Gunner นักแม่นปืน เป็นอาชีพที่มีความคล่องตัวสูง ดาเมจจัด สามารถรีคูลดาว์สกิลให้กับเพื่ อนร่วนทีมได้ ระดับความยาก⭐️⭐️”
“....ก็โอ แต่ยังไม่สุด”
“Force Master ผู้ควบคุมพลังเวทย์ ดาเมจจัด สามารถแช่เพื่อนร่วมทีมให้รอดพ้ นจากอันตรายได้ ระดับความยาก⭐️⭐️⭐️”
“....ตีไกลไม่ใช่แนว”
“Warlock ผู้เชี่ยวชาญทางด้านวิญญาณ ใช้พลังวิญญาณและยันต์ในการต่ อสู้ สามารถบัพดาเมจให้กับเพื่อนร่ วมทีมได้ ระดับควายาก⭐️⭐️⭐️”
“Summoner ใช้พลังธรรมชาติ สามารถฮิลเพื่อนร่วมทีมและหายตั วหมู่ให้เพื่อนได้ มีแมวเป็นคู่หู ระดับความยาก⭐️”
“น่ารักเกิ๊น มีแมวด้วย”
“เห้อ ไม่มีไรดีๆกว่านี้แล้วหรอ”
“Blade Dancer ใช้ดาบต่อสู้ ว่องไว สกิลออกไว สกิลรัว ดาเมจแรง สามารถยกบอสหรือมอนสเตอร์เพื่ อให้เพื่อนร่วมทีมทำดาเมจพิ เศษได้ ระดับความยาก ⭐️⭐️⭐️”
“เออ อันนี้แหละพริ้วๆ”
ผมตัดสินใจเลือกอาชีพ Blade Dancer เพราะมันดูพริ้วไหวดี ว่องไว แล้วผมก็สคริปต์อีก 2 อาชีพไปเพราะผมอยากเล่นเต็ มทนแล้ว ว่าแต่ตั้งชื่อตัวละครหรอ อืม... ผมก็คงใช้ชื่อตัวเองแหละ จอง โฮซอก ขี้เกียจคิดชื่อพิสมัยอะไรให้ มากมาย เพราะผมไม่ใช่คนคิดมาก หน้าตาตัวละคร โครงหน้านี่เหมือนหน้าตัวเองเป๊ ะ แค่เปลี่ยนสีผมได้แต่ว่าผมสี ดำอะดีแล้ว หล่ออยู่แล้ว เป็นเผ่าลิน อาชีพนี้มีแค่เผ่าเดียว มีหูมีหางด้วย...งั้นใช้หูหางเป็นแมวละกันคิวท์ ดี
อ่าา.. นี่มันอะไรเนี่ย ของแถม ใบอัพเลเวลสูงสุด?? ผมจำได้แล้วว่ามันมาจากโปรโมชั่ นเมื่อตอนที่ผมซื้อนี่นา ใช้เลยก็ได้
ผมเข้าสู่หน้าโหลดแล้วมาโผล่ที่ ใดที่หนึ่งในเกมแมพที่ผมอยู่มี ชื่อว่า CenterGate ซึ่งดูได้จากแผนที่ที่ผมมี และจู่ๆก็มีเสียงจากระบบ
“คุณสามารถเลือกสายธาตุของ BD ได้โดยการกดที่เมนูและเข้าไปที่ สายธาตุค่ะ”
เอิ่ม... LightingกับWind แต่ผมยังเล่นไม่เป็นทั้ง 2 สายเลยนะ ไม่มีใครสอนด้วย เกมก็ไม่ได้ค่อยเล่น
“คุณสามารถฝึกซ้อมสกิลได้ที่ Tower of Lighting “
“คุณสามารถจิ้มที่สัญลักษณ์นี้ บนแมพ เพื่อวาร์ปไปจุดที่ๆคุณอยากไปค่ ะ”
ผมได้ยินดังนั้นจึงทำตามที่ ระบบบอก และผมก็เข้าสู่หน้าโหลดอีกครั้ง เมื่อมาถึงผมพบเจอเพลย์เยอร์ หลายคนกำลังฝึกซ้อมกับหุ่นอยู่ ทุกคนสามารถซัมม่อนหุ่นซ้ อมออกมาได้ สายที่ผมลองเล่นคือWind
“กระบวนท่าที่ 1”
ผมสังเกตุว่า เมื่อผมใช้ท่านี้ แม่งดูไม่มีห่าอะไรเลย ดาเมจก็เบา ฟัน 2 ที แล้วกระโดดฟัน
“กระบวนท่าที่ 2”
ฟันดาบแบบรุนแรงใส่ให้โดนครบ 3 ที จึงจะสามารถใช้กระบวนท่าที่ 3 ได้
“กระบวนท่าที่ 3”
เมื่อฟันดาบแบบรุนแรงครบ 3 ที จึงจะใช้ได้ กระโดดฟาดดาบแบบรุนแรง แบบแรงโคตรๆ
เอ่... แล้วสกิลป้องกันละ หมุนดาบรอบตัวเอง 1 ครั้ง เมื่อ 0.5 วิแรกสามารถสะท้อนการโจมตีได้ โดยสวนกลับเป็นสตั้น หากเลย 0.5 วิจะกลายเป็นการลดดาเมจแทน
ระหว่างผมทดลองสกิลอยู่นั้น ผมเห็นคนเดินเข้าแล้วทักทายผมด้ วยหน้าตายิ้มแย้ม
“สวัสดีครับ”
“อ่ะ อ่ะ เอ่อ... สวัสดีครับ”
“เป็นผู้เล่นใหม่หรอครับ”
“อ่า อ่าใช่ครับ”
“ชื่อไรอะ”
“จอง โฮซอก”
“อายุเท่าไหร่”
“17 ครับ”
“งั้นผมเรียกว่าพี่นะ”
ผมกดตรวจสอบข้อมูลของเขาดู อืม... อาชีพ Gunner ชนเผ่าลินเก้าหาง เผ่าเดียวกับผมเลย ชื่อ จอน จองกุก งั้นหรอ ผมสังเกตไปที่ระดับเลเวลกับ ขั้นอาวุธและขั้นอุปกรณ์เสริ มของเขา นี่มัน.... ของฟูลชัดๆ คนพวกนี้จะมาสนใจของกากๆอย่ างผมทำไมเนี่ย โหดแล้วก็ต้องหยิ่งไม่ใช่หรอ
“ให้ผมสอนเล่นมั้ย ผมเล่นมาทุกอาชีพแล้ว แหะๆ ผมพาลงดันก็ได้นะ มาหาอุปกรณ์เสริมดีๆกัน“
“ดะ ได้ครับ แต่ของยังไม่ถึงไหนเลยนะ”
“ไม่เป็นไรหรอก แล้วผมมาหาดูโอ้(คู่หู) พิชิตกิจกรรม 100 ชั้น ชิงเงินรางวัลอ่ะ พี่สนใจมั้ย”
“แต่พี่ยังเล่นไม่เป็นเลยนะ...”
“หน่าาา ผมสอนให้ได้ เพื่อพี่โดยเฉพาะเลยเพราะพี่หน้ าตาน่ารัก เนอะคนคิวท์ของผม”
พอจองกุกพูดจบเขาก็ดึงหางกับหู ผมเล่นซะงั้น
เอิ่ม... เจ้าเด็กนี้มันลามปามชะมัด แถมชมผมแล้วทำท่าจะจีบอีกตางหาก ... เจ้าเด็กนี่คงไม่ธรรมดาแน่ๆ
“แล้วพี่โฮซอกอยากกินข้าวเย็ นไหมครับ เดี๋ยวผมเลี้ยง ร้านของกิลล์ผมเลยนะ เอ้อ! พี่เข้ากิลล์ผมไหมครับ มีผมแล้วก็เพื่อนๆอีก 5 คน เป็นกิลล์เล็กๆ แต่อยู่แบบอบอุ่นครับ”
“จะดีหรอ พี่ไม่อยากถ่วงนะ”
“ไม่เป็นไรครับ พวกผมยินดีต้อนรับ”
“งั้นขอบคุณมากนะ”
ผมยิ้มให้จองกุก แล้วมีเสียงกล่องข้อความจากระบบ “คุณต้องการเข้าร่วมกิลล์ We will win หรือไม่” ผมตอบตกลง และแล้วผมได้เข้ามาอยู่ในกิลล์ นี่เรียบร้อย
“งั้นวาร์ปไปหาพวกเพื่อนๆผมนะ”
“อ่าๆ อื้ม ว่าแต่ตรงไหนละ”
“กดไปที่แมพแล้วเปลี่ยนหัวข้ อเป็นจุดพักกิลล์เลยครับ”
“เจอกันที่นั้นนะ”
ผมเข้าสู่หน้าดาวน์โหลดอีกครั้ ง หลังจากหน้าดาวน์โหลดที่ไม่มี อะไรเลย ผมได้เข้าสู่สถานที่แห่งหนึ่งที่ เต็มไปด้วยเสียงของผู้คน ร้านอาหาร ผับ บาร์ โรงแรม ร้านค้าต่างๆ จองกุกพาผมเดินไปที่ ตรอกซอกซอยที่มีแต่ร้านเหล้า เดินไปได้ไม่ไกลผมก็พบเจอกับร้ านอาหารเชิงร้านเหล้า ซึ่งดูเหมือนจะมีผู้คนนั่งอยู่ ข้างใน ผมเดินเข้าไปและพบกับพวกเพื่ อนๆของจองกุก
“อ้าว กุ้กมาช้าจัง”
“แหน่ๆๆ พาใครมาด้วยอ่ะ เดี๋ยวนี้ไม่เบานะมึง”
“ยุ่งไรอะแท” จองกุกตอบกลับ
“นายชื่ออะไรอ่ะ มานั่งนี้ก่อนซิ เดี๋ยวผมไปเอาน้ำให้ อ่อ ผมแนะนำตัวก่อนเลย ผมชื่อจีมินนะ เล่นฟอสมาสครับ”
ผมไปนั่งเก้าอี้ตรงที่คนที่ชื่ อจีมินอะไรนั่นบอก ผมกดส่องข้อมูลของจีมิน อืม... ของโหดอีกแล้ว ระหว่างนั้นมีคนเดินมาถามชื่ อผมอีกแล้ว
“นายชื่อไรอ่าาา”
“จอง โฮซอกครับ”
“อายุล่ะ”
“17 ครับ”
“อ่อ ผม มิน ยุนกินะ เล่นแอส”
“จองกุกนี่ไม่เบาเลยเนอะ โฮซอก ผมคิม ซอกจิน เรียกจินก็ได้ ผมเล่นซัมม่อน นี่แมวผม ชื่อฉลาม น่ารักมั้ย”
“คนนี้แก่สุดแล้ว”
“ไรมึงอะแท”
“อิอิ ผมคิม แทฮยองนะ เรียก แท ก็ได้ ฉายาแท้งค์ระดับตำนาน เล่น เบลดมาสครับ แท้งค์ได้ทุกบอสเรียกได้เสมอ”
“อี๋แหวะ ระวังดึงกุหลุดนะ” จองกุกแซวแทกลับ
“ระดับนี้แล้ว”
“ได้ข่าวเมื่อวานดึงไม่อยู่นี่ 5555”
“กูง่วงโว้ยย”
ระหว่างที่ 2 คนนี้ถกเถียงกัน ผมเห็นคนที่ดูสุภาพมากๆเงยหน้ าขึ้นมาจากเคาน์เตอร์บาร์”
“สวัสดีครับ ผม คิม นัมจุนนะ เล่น โซล์ไฟเตอร์ นะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
ผมสังเกตว่าบางคนก็มีหูสัตว์ บางคนก็ไม่มี แต่สำหรับผมผมว่าหูกับหางแมวนี่ มันน่ารำคาญไปหน่อย ช่างเหอะ ก็ผมอยากเล่น BD นี่
“อาหารมาแล้วๆๆๆ”
สิ่งที่ผมเห็นจีมินยกมานั่นคือ สปาเกตตีไวท์ซอส พิซซ่าหน้าฮาวาเอี้ยน สเต็กเนื้ออย่างดี กลิ่นหอมอบอวลไปหมด นี่ผมจะได้กินข้าวในเกมแล้ว มันกินได้จริงๆหรอ
ทุกคนมีความสุขกับการกิ นอาหารและเสียงหัวเราะ นี่คือโลกใบใหม่หรอ มันดูมีสีสันกว่าโลกจริงๆซะอีก
“ใครจะไปลงดันมั่ง”
“เจอกันพรุ่งนี้ 8 โมงที่นี่”
“มากันเร็วๆล่ะ”
นัมจุนบอกทุกคนและบอกเวลานั ดหมายเวลาลงดัน
“พรุ่งนี้นะครับ8โมง พี่โฮซอก”
“อ่ะ อ่าอื้ม”
“ว่างใช่ไหมครับ”
“ว่างสิ”
“งั้นผมล็อคเอ้าท์ไปนอนละนะ”
“อื้ม”
“ฝันดีนะครับ”
“ฝันดี”
“จุ้บผมด้วยสิพี่โฮซอกอ่า”
“บ้าา คนอยู่เยอะ น่าอายจะตาย จองกุกเอ้ย”
“ผมไปละ”
“บายๆ”
และแล้วความเงียบสงบก็มาถึง เมื่อทุกคนล็อคเอ้าท์ ออกไปหมดแล้ว สักพักผมก็ล็อคเอ้าท์ออกบ้าง เมื่อถึงโลกแห่งความจริงผมก็ อาบน้ำนอนอย่างรวดเร็ว
เช้าวันต่อมา ผมตื่นมาดูนาฬิกาที่หัวเตียง 9.00 น. ชิบผายละ ผมตื่นสาย เขานัด 8 โมง ผมรีบกินข้าวเช้าแล้วอาบน้ำให้ เรียบร้อย กว่าจะเข้าเกมก็ 10 โมงพอดี ผมได้รับข้อความจากจองกุกเมื่ อประมาณครึ่งชั่วโมงก่อน “พวกผมรอที่ร้านนะ”
ผมเห็นข้อความนั้นผมวาร์ปไปที่ ร้านทันที คนที่ผมพบเจอคนแรกคือจีมิน
“อ่าวมาแล้วหรอ”
“ขอโทษ ผมตื่นสาย”
“ไม่เป็นไรหรอก”
จู่ๆแทก็เดินมาเกาะไหล่ของผม
“ไอ้กิอ่ะ แม่งตื่นยังเหอะ 555555”
“เออว่ะ จินแม่งก็ยังไม่มา”
“น่ะ พวกมึงนี่ช้าทุกที”
“ปกติหน่าพี่นัม”
สักพักผมได้ยินเสียงแมว กับเสียงร่ายสกิลของใครบางคน พี่จินนี่นา ผมคงต้องเดินไปทักหน่อยแล้ว
“อ่าว พี่จิน สวัสดีครับ”
“อื้อ หวัดดีโฮซอก”
“พี่ทดลองสกิลอยู่น่ะ”
“พวกนั้นเจอพี่แล้วหรอ”
“เจอแล้วๆ”
“เหลือพี่กิ ใช่ไหมครับ”
“ใช่ๆ เหลือมันคนเดียวก็ปกติอ่ะ 555”
“นินทาไรกู”
คนที่เล่นแอสชื่ออะไรกิๆ นั้นเดินมาจากไหนไม่รู้
“ตายยากนะมึงอ่ะ 55555”
“จองกุกไปไหนมาอ่ะ”
“คิดถึงอ่ะดิ๊ๆๆ”
“ม่ายช่ายย ก็เพิ่งเจอเนี่ย”
“ไปลองสกิลมาครับพี่โฮซอก”
ผมได้ครับคำเชิญชวนเข้าร่ วมปาร์ตี้ ผนแน่นอนว่าต้องตอบตกลง ผมเคยได้ยินมาว่าประเภทดันเจี้ ยนมี 2 แบบ ดันเจี้ยนระดับธรรมดา ดันเจี้ยนระดับเหรด ผมไม่ใช่หัวหน้าปาร์ตี้ คนที่เป็นหัวหน้าปาร์ตี้คือ นัมจุน
“เราลงดันเจี้ยนธรรมดานะ เหรดผมจะพาลงอีกทีเพราะคนมันไม่ พอ ต้องใช้อีก 7 คน” นัมจุนพูดกับผม
“ครับ”
“กดไปที่ดันเจี้ยน “เมืองบาดาลพินาศ” เลยในแมพอ่ะ วันนี้ลงหน้าดัน แล้วผมบอกเลยนะ เกมนี้ เล่นจริงเจ็บจริงนะ ถ้าตาย...”
ผมกลืนน้ำลายไปหนึ่งเฮือก เมื่อได้ยินคำว่าตาย ใช่สิ ผมไม่เคยคิดเรื่องตายมาก่อน เพราะผมยังไม่เคยลงดันหรือ HP หมดมาก่อน
“ถ้าตายแล้วทำไม ตายก็เกิดใหม่สิแต่ตี้ล่มแค่นั้ น 5555” จองกุกพูดแทรกขึ้น
“โห่ จะแกล้งน้องใหม่ซะหน่อย ขัดฟิลจริงๆ”
ผมวาร์ปมาที่หน้าดันเรียบร้อย ดันนี้เป็นดันที่เป็นเมืองร้ างใต้บาดาล โดนปีศาจสาปให้กลายเป็นเมื องอาถรรพ์ มีมอนสเตอร์คล้ ายๆคนโดนโคลนปกคลุมเต็มไปหมด บอสมี 2 ตัวมีแมคคานิกทุกตัว ตัวแรกบอสจะเข้าแมคคานิคตอนบอสH Pเหลือ 80% 50% และ 30%โดยการให้คนที่มีบัพสีขาวเรื องแสงที่ตัวเองที่มาจากการสุ่ม ทั้งหมด 3 คนให้ไปนำน้ำที่อยู่ในบ่อน้ำ มาสาดใส่เพื่อนที่ติ ดสถานะโคลนคลุม มีเวลาแค่ 15 10 5วินาทีตามลำดับเลือดบอส ถ้าไม่สำเร็จหรือผิดแม้แต่นิ ดเดียว บอสจะโกรธและบึ้มตี้ทั้งหมด
“จะเอาเมื่อให้ให้สัญญาณที่หั วบอสเลย” แทพูด
“อืม ไอพวกที่ฮีลได้อ่ะ ฝากดู BD ผมด้วยนะ”
“ครับ” นัมจุนขาน
“อ่าๆ แหม๋~~~” จินตอบรับและทำท่ามองบน
“นี่นายอ่ะ”
“ครับ?”
“ยกบอสตอนจบลูปด้วย”
“ครับ”
ผมว่าคนที่ชื่อยุนกินี่น่ากลั วแฮะ หน้าตาเหมือนพวกจริงจังตลอดเวลา
พอแทเปิดบอสไม่เท่าไหร่ ผมยังไม่รู้ท่าตีปกติบอสเลย เจ็บมาก HP ผมลดฮวบเพราะบางท่าที่เรียกว่ าท่าแดง ผมหลบไม่ค่อยทันเลย แต่โชคดีที่นัมจุนกับพี่จินฮี ลให้ตลอด ผมสังเกตุไปที่ DPS Meter หรือ ตารางดาเมจสูงสุดที่ขึ้ นลงตลอดเวลา ดาเมจ TOP 1 คือจองกุก!!! แน่สิของเขาเต็มขนาดนั้น ที่ 2 คือจีมิน ดาเมจ2คนนี้แข่งกันตลอดเวลา เดี๋ยวอีกคนนึงขึ้นอีกคนนึงลง ที่ 3 คือนัมจุน เขาเป็นซัพจริงๆรึเปล่าเนี่ย ทำเขาแรงขนาดนี้
.
.
.
.
.
.
1.30 ชั่วโมงผ่านไป
ผมโดนบัพอีกแล้ว และผมก็ไปไม่ทันอีกแล้ว เห้อออ จะผ่านวันไหนเนี่ย บางทีผมก็ลืมยกบอสบ้างทำให้ บอสบึ้ม สีหน้าทุกคนดูเคร่งเครียดกันมาก คนที่ดูน่ากลัวที่สุดคือยุนกิ แล้วตอนนี้ ผมคิดไม่ทันไรเขาก็เดินมาหาผม ทำไมผมรู้สึกกลัวรู้สึกกดดั นขนาดนี้ คงต้องหวังจองกุกให้ช่วยแก้ตั วให้แล้ว อยู่ที่ว่าว่าเขาจะช่วยผมมั้ยน่ ะสิ
“นี่นายอ่ะ”
“ครับ”
“เล่นดีๆหน่อยสิ มีสติหน่อย”
“ขอโทษครับ”
“นี่พวกมึงไม่ได้ฝึกเด็กนี้ เลยหรอ จะให้เอามาลงเลยเนี่ยนะ พอเหอะๆ เลิกๆ กูเหนื่อยละ ไม่ใช่แค่เด็กนี้คนเดียว พวกมึงก็ด้วย ตั้งใจเล่นหน่อย เห้ออ กูเบื่อ เป็นอย่างงี้กันตลอด บอส1ขนาดนี้ บอสท้ายจะขนาดไหน เห้อ กูออกตี้ละ”
ยุนกิบ่นเสร็จเขาก็ออกตี้ และออฟไลน์ไปอย่างหน้าตาเฉย
.
.
.
.
.
ฮือออออ ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ ช่วงนี้เราติดงานติดเรียนติดสอบติดเขียนจอย(อ่านด้วย)และติดเกม(?) เลยไม่ได้เขียนนิยายเลย เดี๋ยว NC อีกเรื่องนึงลงให้อีก 40% พรุ่งนี้นะคะ >0< แล้วเราลองเขียนแหวกแนวบ้าง(?)เป็นแนวประมาณเกม MMO ค่ะ ถ้าใครเคยเล่นจะรู้ แล้วก็แนวรักใสๆด้วย หวังว่าจะชอบกันบ้างนะคะ ผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยจ้า ฝากจอยเรื่องนี้ด้วยนะคะ Prey for "IT" in 15 Mission Cause Alien แนวไซไฟเอเลี่ยนค่ะ #บังทันvsเอเลี่ยน ชิปKookv Namjin Jihope Gahope ยังไงก็โฮปเคะไม่เปลี่ยนแปลง อิ_อิ ขอขอบคุณทุกคนจ้า💕💕💕💕💕